Sonlu İnsanın Sonsuz Us Büyülenmesine
Her gün dönümünde
Taşıdık yüreğimizi zamana
Her gün dönümünde
Yakarken güneş ak bedenlerimizi
Bilincimizden başka taşıdığımız ne
Güneşe karşı ve onunla beraber
Aynada bakardık yaşlı ve genç bedenlerimize
Toprak daha uzak değildi gökyüzüne
Tanıklara
Yeryüzü ve gökyüzü arasında
Tanıklık ettik
Büyük insanlık tarihine
Gidiyorum
İzler üstünde tapınaklara
Gidiyorum
Yıkımımı gözetlemeye
Gidiyorum
Tarihin yaralı bilincine
Sıfırın tarihe düştüğü gündü belki.
Fukara tarihin şairi!
Şiirin imgesini
Kurduğu çatıda
Hep bu talan vardı
İzler üstündeki oyun
İzleyici tarihçinin şarkısıyla doluyken kulak
Öteki gezginin şarkısını duymaz olduk
Kralların gölgesine sığındı öğütler
Onların, ötekilere öfkesi
Kutsandı giz
