Muğla MEM Kapattı Bakanlık Açtı!

 

Muğla MEM Kapattı Bakanlık Açtı! Ya Sonra…?

Atalay Girgin*

“Siz Öğretmenlerin Neler Yaptığını Biliyor Musunuz Öğretmenim?1” başlıklı yazıdan anımsayacaksınız: Muğla Devrim Gazetesi’nde yayımlanan haber üzerine, Muğla İl Milli Eğitim Müdürlüğü’nce bir açıklama yapılmış ve “iddiaların sübuta ermediği belirtilmiş”tir denilerek, aslında dosya kapatılmıştı.

Bir başka deyişle, Marmaris 75. Yıl Mesleki Teknik Anadolu Lisesi’nin, haklarındaki iddialar nedeniyle soruşturulan okul müdürü Aziz Murat Düzgün ve öğretmenleri Sedat Sarıoğlu ile Hüseyin Engür aklanmıştı.

Muğla MEM’in ‘mahir’ ve neyi, neden ve nasıl yapıp yapmayacağını bilen müfettişleri görevlerini başarıyla tamamlamışlar ve geride, tüm iddialardan aklanmış, tabiri caizse “sütten çıkmış” üç “ak kaşık” bırakmışlardı. Bundan ötesi Şam’da kayısıydı zaten.

Lakin, Marmaris ve Muğla MEM cephesinde bunlar olurken, Bakanlık’ta başka şeyler oluyordu. Hem de Muğla İl Milli Eğitim Müdürlüğü’nün 2 Nisan 2020 tarihinde Muğla Devrim Gazetesi’nden yayımlanan, “iddiaların sübuta ermediği belirtilmiş”tir açıklamasından bir gün önce. Yani 1 Nisan 2020 tarihinde, Abdullah Tubay’ın CİMER üzerinden yaptığı şikâyeti dikkate alan Bakanlık, “soruşturma oluru” veriyor ve Muğla MEM’in kapattığı dosyayı, yeniden açıyordu.

Yalnızca bu da değil. Aynı zamanda, Tubay’ın CİMER başvurusu Marmaris Cumhuriyet Savcılığı’nın da harekete geçmesine neden oluyor ve özellikle cinsel tacizden dolayı adli soruşturma başlıyordu. Başlar başlamaz da dosyaya kısıtlılık kararı konuyordu.

Bakanlık Müfettişleri Marmaris’te   

2020 Haziran ayı başında Marmaris’e gelen Bakanlık müfettişleri, yaklaşık iki hafta süren mesaileri boyunca, soruşturmanın tarafları ve tanıklarıyla görüşüyorlardı. Görüşme ve ifade süreci ilerledikçe, Muğla İl Milli Eğitim Müdürlüğü’nün “sübuta ermediği belirtilmiş”tir dediği iddialara ilişkin bilgiler birbiri ardına ortalığa dökülüyordu artık. Hem de ilk soruşturmanın hükmünü nakzedercesine…

Bunlardan biri; Muğla MEM’in ‘mahir’ müfettişlerinin tespit edemedikleri Datça gezisiydi. Yani ortada yalnızca 15 Kasım 2019’da Efes’e yapılan gezi yoktu. Bir de bu geziden sonra gerçekleştirilen Datça gezisi vardı. Hem de aynı öğretmenlerin nezaretinde… Elbette Efes gezisine ilişkin iddialara konu olan olayların, aynısı olmasa da benzerlerinin yaşandığı bir Datça gezisi…

İkincisi; başta okul müdürü Aziz Murat Düzgün olmak üzere, gezide görevli ve öğrencilerden sorumlu öğretmenlerin içki içtikleriydi. Hem de öğrencileri saatlerce serbest bırakarak, içkili bir balık lokantasına gittikleri iddiasıydı dile getirilen. Ve dönüş yolunda, muzip bir öğrencinin, iyice sarhoş olduğunu düşündüğü öğretmene, dalga geçercesine parmaklarını gösterip “Bu kaç hocam?” dediği söyleniyordu.

Üçüncüsü; taciz iddialarına konu olan benzer fiillerin Datça gezisinde de sergilendiğine ilişkin sözlerin ifadelere yansımasıydı. Gezi dönüşü, taciz iddialarının muhatabı olan Aziz Murat Düzgün’ün, aracın en arka koltuklarındaki iki kız öğrencinin arasına oturup sağ elini birinin sol elini diğerinin bacağı üzerine koyduğu ileri sürülüyordu. Hatta bir kız öğrenciye “göğüslerin çok güzelmiş” dediği de… Lakin bunların tanığı çok azdı. Gerçi hangi tacizin, hangi tecavüzün onlarca tanığı olurdu ki…

Dördüncüsü; Muğla MEM’in ‘mahir’ müfettişlerince yürütülen soruşturma sürecinde ifadesi alınan öğrenci ve öğretmenlere yönelik psikolojik baskı ve mobbing iddialarının, yalnızca okul müdürü Aziz Murat Düzgün ve soruşturmanın muhatabı olan Sedat Sarıoğlu ve Hüseyin Engür’le sınırlı olmadığıydı. Zaten okulda ve Marmaris eğitim camiasında bu bir sır değildi. Bu üçlüyle birlikte hareket eden, onları korumak isteyen kimisi idareci olan birçok öğretmenin, ifadesi alınan öğretmen ve öğrencilere organize ve sistematik denilecek ölçüde psikolojik baskı ve mobbing uyguladığı saklanmıyordu. Ancak bunlara ilişkin iddialar yine değerlendirilmiyor ve sonuçsuz kalıyordu.

Sonuçta eksiği gediğiyle, iddialara ilişkin bilgileri derleyerek soruşturma ve ifade alma sürecini tamamlayan Bakanlık müfettişleri, raporlarını yazmak üzere Marmaris’ten ayrılırken, geride kalanlar için de yeni bir süreç başlıyordu.

İşte O Süreçte Olanlardan Birkaç Örnek  

Ve Milli Eğitim Bakanlığı’nda ki artık iyice sıradanlaşmış vaka-i adiyelik örneklerden biri daha gerçekleşiyordu. Erkek öğrencisine yönelik cinsel taciz eylemleri sübuta ermiş ve hem idari hem de adli olarak ceza almış birinin okul müdürlüğüne atanmasında beis görülmeyen; hatta aynı kişinin erkek öğrencilerin pansiyonunda yatıp kalkmasına icazet verilen Milli Eğitim’de, aynısı olmasa da benzer bir olay Marmaris’te yaşanıyordu. Taciz eylemi sübuta ermiş olanın bile taltif edildiği bir kurumda neler yapılmazdı ki...

İşte bu minval üzre; Marmaris 75. Yıl Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi’nde de haklarındaki iddialar nedeniyle soruşturmaları süren Sedat Sarıoğlu ve Hüseyin Engür okul müdür yardımcısı olarak görevlendiriliyor, bir nevi “aferin” denilerek, taltif ediliyorlardı. Bu görevlendirmeyi Muğla İl MEM Müdürü olarak Pervin Töre mi yapmıştı? Yoksa Marmaris İlçe MEM Müdürü olarak Züleyha Aldoğan mı? Ne önemi vardı ki… Sonuçta şu ya da biçimde, doğrudan ya da dolaylı olarak her ikisi de biliyordu.

Ve ne yazıktır ki bir kez daha, “MEB’de Ahlaki Çürüme ve Ahlaksız Teklif2”, “Onların Ahlakı ve Bizim Ahlakımız3” yazılarının durduk yere kaleme alınmadığını kanıtlıyorlardı. Yaşanan her şey, toplumsal çözülme ve ona eşlik eden kültürel ve ahlâki çürüme girdabına kapılmış bir toplumun hali pür mealinin eğitim boyutunda gerçekleşen bir tezahüründen ibaretti yalnızca.

Olup bitenler yalnızca MEB ve MEM’lerle sınırlı değildi. Öğretmeninden sendikacısına dek eğitimin diğer bileşenleri de buna eşlik ediyor ve biz de varız dercesine kültürel ve ahlaki çürümenin bir parçası olduklarını sergilemek üzere hemen sahnede boy gösteriyorlardı. Tıpkı Marmaris’te olduğu gibi…

Genel merkezinden yerel şube ve temsilcilik yöneticilerine dek, “Milli, manevi, dini ve ahlaki değerleri” dilinden düşürmeyen Türk Eğitim Sen sendikacılarının Marmaris Şubesi’ndeki temsilcileri de ötekilerden geri kalmıyordu. Sahip oldukları “milli, manevi, dini ve ahlaki değerlerin” gereği olarak, cinsel taciz iddiası da dâhil, soruşturmanın odağında olan okul müdürü Aziz Murat Düzgün’ü yalnız bırakmıyorlar ve ona ‘üstün hizmet’lerine binaen bir saksı çiçek eşliğinde teşekkürlerini sunuyorlar, birlikte fotoğraf çektirip paylaşıyorlardı.

Yapılanlar nedensiz değildi. Ve aslında bir algı yanılsaması yaratma çalışmasıydı. Tüm iddialara rağmen, “Bunlar suçsuzdur. Bu kişiler bizim için taltif edilecek kadar önemli ve değerlidir” mesajı veriliyordu Marmaris eğitim camiasına ve kamuoyuna…

Elbette bunu onlar değil de bizler yapacak değildik ya… Ne de olsa “Onların Ahlâkı ve Bizim Ahlâkımız” arasında nice uçurumlar vardı. Onlar tıpkı birçok MEB ve MEM yöneticileri gibi, aymaz takipçisi ve savunucusu oldukları “milli, manevi, dini ve ahlâki değerler”le birlikte kültürel ve ahlâki çürümenin yanında saf tutuyorlardı. Başka ne beklenebilir, başka ne söylenebilirdi ki… Sonuçta eğitim ve çocuklar bunlar gibilere teslimdi tüm Türkiye’de…

Ankara’dan Beklenen Haber

Yukarıda anlatılan olayların, Bakanlık müfettişlerinin 2020 Ekim ayı sonuna doğru tamamladıkları soruşturma raporuna ilişkin bilgilerin hem Muğla hem de Marmaris MEM çevresinde ve eğitim camiasında konuşulmaya başlandığı bir süreçte gerçekleşmesi de oldukça manidardır. Bu bilindiğinde yapılanların neden bir “algı yanılsaması” yaratmaya dönük bilinçli çalışmalar olarak nitelendiği ayan beyan ortaya çıkıyor.

Bakanlık müfettişleri, daha önce Muğla MEM’in “sübuta ermediği belirtilmiş”tir açıklaması yaptığı iddialara ilişkin, cinsel taciz iddiası dışında tam tersi bir sonuca ulaşıyorlar. Ve başta okul müdürü Aziz Murat Düzgün olmak üzere, Sedat Sarıoğlu ve Hüseyin Engür hakkında “Kademe ilerlemesinin durdurulması” ve “yer değişikliği” teklifinde bulunuyorlar. Ayrıca Aziz Murat Düzgün’ün üzerindeki “yöneticilik görevinin alınması” teklifini de ekliyorlar.

Cinsel taciz iddialarına ilişkin ise açıkça “sübuta ermiştir” ya da “sübuta ermemiştir” hükmünü vermiyorlar. Bu konuda Marmaris Cumhuriyet Savcılığınca açılan ve yürütülmekte olan adli soruşturmaya atıfta bulunuyorlar. Bir başka deyişle idari soruşturmaya ilişkin hükmü erteliyorlar.

Ve geriye, bir kız öğrencinin ağzından dökülen, “Siz Öğretmenlerin Neler Yaptığını Biliyor Musunuz Öğretmenim?” sorusu kalıyordu. Ve bir okurun bu soruya verdiği şu yanıt: “Can acıtacak bir sorudur bu! Kifayetsiz kaldınız bizi koruyamadınız neden? Sorusudur! Eyvah ki eyvah nasıl öğretmenler bunlar? Sorusudur! Bir şey söylesen başına geleceklerin ne olacağını biliyor musun öğretmenim?! Sorusudur! Ooff çocuklar size ses olmamız gerekirken:(“

****

Bir Soru: Bu arada iyi saatte olsunlar derler ki “Marmaris’in denizi, denizin Marmaris’i olsa da Denizkızları yoktur Marmaris’te… Lakin bir masal vardır: Adı Su Perisi… Kendisi çok ünlüdür. Ve onun sınır tanımaz düşleriyse kendisinden de ünlü…” Gerçekten öyle midir? Sahi nedir şu “Su Perisi Masalı”nın aslı?

---

* Ankara Üniversitesi, DTCF Felsefe Bölümü mezunu ve “Arzu Okulu”, “Aşk Mavidir Öğretmenim”,  “Öğretmen Düzenin Duvarındaki Tuğla”, “Edebiyat Nedir Ki…”, “Allah dedi Üstad-ı Azam” kitaplarının yazarı. Felsefenin Işığında / Felsefece; http://atalaygirgin.blogspot.com

1 “Siz Öğretmenlerin Neler Yaptığını Biliyor Musunuz Öğretmenim?” başlıklı yazı: https://www.gercekgundem.com/yazarlar/atalay-girgin/3033/siz-ogretmenlerin-neler-yaptigini-biliyor-musunuz-ogretmenim

2 “MEB’de Ahlaki Çürüme ve Ahlaksız Teklif” başlıklı yazı: Thttps://www.gercekgundem.com/yazarlar/atalay-girgin/2698/mebde-ahlki-curume-ve-ahlksiz-teklif

3 “Onların Ahlakı ve Bizim Ahlakımız” başlıklı yazı: https://www.gercekgundem.com/yazarlar/atalay-girgin/2505/onlarin-ahlaki-ve-bizim-ahlakimiz